متعه همان ازدواج موقت است که در آن، مهر و مدت معین می‌‌شود و زن پس از انقضای مدت از مرد جدا می‌‌شود. آیه 24 سوره نساء بیان‌‌گر متعه و نکاح موقت با زنان است و به آیه متعه معروف شده است. مسئله جواز و عدم جواز متعه از دیرباز مورد اختلاف شدید مفسران عامه و خاصه بوده است. شیعه براساس شواهد و قرائن درونی و بیرونی معتقد است که آیه متعه در نکاح منقطع ظهور دارد و درباره بهره‌‌برداری از زنان و ازدواج موقت با آنها نازل شده است. این حلیت تا امروز استمرار دارد. مفسران و فقهای عامه، اصل دلالت آیه بر نکاح منقطع را نپذیرفته‌‌اند یا با قبول مشروعیت آن در برهه‌‌ای از تاریخ به نسخ آن به‌‌وسیله قرآن یا سنت و حرمت این ازدواج در عصر کنونی قائل شده‌‌اند. پژوهش حاضر بیانات و اختلافات تفسیری و فقهی ذیل آیه متعه و تحلیل آن را بررسی می‌‌کند.
)